Gisteren hebben we helaas moeten besluiten dat mijn reis naar de VS niet doorgaat. Familieomstandigheden maken het onmogelijk om nu drie weken van huis te gaan. Het is de enige juiste beslissing op dit moment, maar god, wat doet het pijn. Maanden van voorbereiding, hoop. Alles weer weg.
De afgelopen week was één grote rollercoaster. Dan ging ik weer wel, dan weer niet. Morgen zou ik dan toch vertrekken, mijn tas stond klaar. Maar opnieuw, vlak voor de finish, gaat de stekker eruit. Het is niet anders.
Er zijn nu belangrijkere dingen om op te focussen en dat ga ik proberen. En ja, deze kans op herstel gaat er vast ooit nog komen. Maar daar heb ik nu nog even geen ruimte voor.
Iedereen bedankt voor al jullie steun de afgelopen tijd. Dat is echt heel bijzonder om te mogen ontvangen.
Veel liefs,
Iris
Komentar